Rudzki Jan h. Abdank (zm. 1735), podkomorzy czerski, poseł na sejmy. Pisał się Jan Skarbek na Rudkach.

Zapewne ok. r. 1687 został R. pisarzem ziemskim czerskim, 17 XII 1688 marszałkował sejmikowi przedsejmowemu czerskiemu i został wybrany na posła na sejm 1688/9 r. W r. 1689 wchodził w skład sądu skarbowego ziemi czerskiej. W r. 1693 R. posłował na sejm nadzwycz. warszawski. W r. 1695 został również obrany posłem z ziemi czerskiej. Na elekcji 1697 r. oddał głos na Augusta II. W kwietniu r. n. w drodze z Warszawy do Czerska R. został obrabowany przez oddział żołnierzy saskich. Na sejmie pacyfikacyjnym 1699 r., na który posłował z ziemi czerskiej, wszedł do komisji do wybierania hiberny. Dn. 8 i 22 VI oraz 3 VII 1702 był marszałkiem sejmiku czerskiego, zwolniono go wówczas z obowiązku stawiennictwa na pospolite ruszenie, powierzając zastępstwo za chorego wojskiego czerskiego. R. uczestniczył w sejmie lubelskim 1703 r. i został wybrany na deputata do boku króla, wyznaczono go także na komisarza do wybierania hiberny. Do tej komisji wszedł również na walnej radzie warszawskiej 1710 r., został też wybrany do komisji gdańskiej. Na sesji rady 17 III t. r. zabrał głos dopominając się, aby interregnum było zakończone przez sejm «o który upraszał». Żądał zmniejszenia kontrybucji na wojska saskie i redukcji monety. W t. r. obok swojego urzędu pełnił też obowiązki pisarza grodzkiego czerskiego. W październiku 1712 R. posłował w imieniu szlachty czerskiej do hetmana w. kor. Adama Sieniawskiego z prośbą o ulgi w ciężarach na utrzymanie wojsk saskich. W grudniu 1714 sejmik czerski udzielił mu ulg w płaceniu kontrybucji na te wojska.

Dn. 18 IX 1715 R. otrzymał nominację na podkomorzego czerskiego. Przed t. r. był także sędzią sądu kor. marszałkowskiego. Sejmik konfederacki ziemi czerskiej 3 IX 1716 obrał R-ego komisarzem i konsyliarzem ziemi oddelegowanym do Generalności tarnogrodzkiej, jako taki zasiadał on zapewne na sejmie niemym 1717 r. W t. r. był też komisarzem na Trybunał radomski, za pełnienie tej funkcji otrzymał 400 beczek soli suchedniowej należnej ziemi czerskiej. Na sejm 1718 r. posłował R. z ziemi czerskiej. Brał udział w obradach z limity 1719/20. Dn. 4 I 1720 doniósł izbie poselskiej o zawarciu traktatu wiedeńskiego i domagał się kary na jego autorów. Należał do grupy posłów występujących przeciw odebraniu hetmanom komendy nad autoramentem cudzoziemskim. Dn. 22 I t. r. wraz z kilkoma posłami wstrzymał działalność sejmu i opuścił izbę, lecz dał się nakłonić do powrotu. Na sejmie 1724 r. R. wszedł do komisji do rokowań z «postronnymi ministrami», a na sejmie 1726 r. do komisji do rokowań z cesarzem i dworem berlińskim. R. zmarł krótko przed 16 VIII 1735, kiedy to należne mu ze skarbu ziemskiego sumy sejmik czerski polecił wybrać wojskiemu czerskiemu Jackowi Rudzkiemu, synowi Józefa.

R. był żonaty dwukrotnie: imienia i nazwiska pierwszej żony nie znamy, drugą była Zofia z Nieborowskich, wdowa po Mikołaju Boskim, kaszt. rawskim. Z pierwszą żoną miał syna Jana, który 30 IX 1719 zawarł związek małżeński w kościele paraf. w Lewiczynie.

Niesiecki, VIII; Boniecki, II 79; Uruski, I 360; Zdzienicki-Siekiel M., Rejestry metryk szlacheckich powiatu grójeckiego, Kalisz 1937; – Jarochowski K., Próba emancypacyjna polityki Augustowej i intryga Posadowskiego rezydenta pruskiego w Warszawie w r. 1720, w: Nowe opowiadania i studia historyczne, W. 1882 s. 356; – Diariusz sejmu walnego warszawskiego 1701–1702, W. 1962; Diariusz Walnej Rady Warszawskiej, Wyd. R. Mienicki, Wil. 1928; Vol. leg., VI 58, 98, 102, 177, 189, 400, 412; – AGAD: Metryka Kor., Sigillata 18 s. 180; B. Narod.: rkp. 1359; B. PAN w Kr.: rkp. 650 t. 1, rkp. 8319, 8320.

Wojciech Kriegseisen