INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Stanisław Józef Suchorzewski  

 
 
1911-01-23 - 1988-12-20
Biogram został opublikowany w latach 2007-2008 w XLV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Suchorzewski Stanisław Józef (1911–1988), adwokat, radca prawny, dziennikarz.

Ur. 23 I w Milanówku, był potomkiem Jana Suchorzewskiego (zob.), wnukiem Franciszka Suchorzewskiego, powstańca styczniowego, synem Franciszka (1881–1939), wykładowcy Politechn. Warsz. i Państw. Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda, oraz Romany z Brzezickich. Miał dwóch braci: Tadeusza, w czasie drugiej wojny światowej uczestnika ruchu oporu w Belgii, oraz Janusza, poległego w powstaniu warszawskim 1944 r.

Od r. 1922 uczęszczał S. w Warszawie do Państw. Gimnazjum im. Stanisława Staszica. W r. 1928 zdał egzamin do Szkoły Morskiej w Tczewie; choć odbył na statku «Lwów» «żeglugę próbną» do Konstancy (Rumunia), przerwał tam jednak naukę. W gimnazjum założył na przełomie l. 1928 i 1929 kółko literackie i został jego przewodniczącym; w wydawanym przez kółko od r. 1929 piśmie „Grafoman” publikował artykuły o tematyce morskiej. Po zdaniu matury studiował od r. 1930 na Wydz. Prawa Uniw. Warsz. oraz na trzyletnich studiach w Wyższej Szkole Dziennikarskiej; po ich ukończeniu został zatrudniony jako radca prawny w Zjednoczonych Towarzystwach Ubezpieczeń «Generali-Port-Polonia» w Warszawie. W r. 1937 opublikował w „Miesięczniku Prawa Handlowego i Wekslowego” artykuły Kiedy powstaje stosunek ubezpieczeniowy? (nr 5–8) oraz Pokrycie składki asekuracyjnej wekslami i zobowiązania ratowe (nr 7–8). Latem 1939 objął funkcję radcy prawnego w warszawskim Biurze Żeglugi «Gdynia – America Lines». Zmobilizowany jako ppor. rezerwy, wziął udział w kampanii wrześniowej 1939 r. w szeregach 1. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej w Warszawie. Wg przekazów rodzinnych brał udział w bitwie pod Kockiem (2–5 X t.r.) i dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł do Rabki, potem jednak wrócił do Warszawy. Po zdaniu egzaminu przed Tajną Radą Adwokacką (4 VII 1942) oraz Komisaryczną Radą Adwokacką (kwiecień 1943) został wpisany 8 VIII 1943 na listę adwokatów. W okolicach Konstancina pod Warszawą prowadził tajne wykłady z wyszkolenia artyleryjskiego dla żołnierzy AK. Po powstaniu warszawskim wyjechał z rodziną do Rabki.

Po zakończeniu wojny osiadł S. w maju 1945 w Sopocie; do r. 1963 był radcą prawnym Powszechnego Zakł. Ubezpieczeń Wzajemnych (od r. 1952 Państw. Zakł. Ubezpieczeń) w Gdańsku i organizował system ubezpieczeń morskich; został też prezesem Związku Zawodowego Pracowników Ubezpieczeń. We wrześniu 1945 wszedł do Komitetu Organizacyjnego dla Klasyfikacji Statków przy Izbie Przemysłowo-Handlowej w Gdyni i opracował statut powołanego w r. 1946 Polskiego Rejestru Statków S.A. (od r. 1954 przedsiębiorstwo państw.) w Gdańsku; tam również (do r. 1967) był radcą prawnym. Uczestniczył w reaktywacji w r. 1945 Yacht Klubu Polski i został członkiem jego zarządu. W l. 1946–9 współpracował z Rozgłośnią Gdańską Polskiego Radia jako spiker, autor słuchowisk i sprawozdawca, m.in. w r. 1947 przeprowadził bezpośrednie transmisje z pierwszego po wojnie «Święta Morza» oraz powrotu do kraju statku «Batory». Od r. 1946 należał do Zrzeszenia Prawników Demokratów (od r. 1950 Zrzeszenie Prawników Polskich). Radcą prawnym był także m.in. w Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Sopocie (w r. 1948), od r. 1949 w Biurze Żeglugi «Gdynia – America Lines» (od r. 1951 Polskie Linie Oceaniczne) oraz powołanym w r. 1950 Polskim Przedsiębiorstwie Frachtowania «Polfracht» i utworzonym w r. 1951 Chińsko-Polskim Tow. Maklerów Okrętowych «Chipolbrok» w Gdyni. Jako członek Okręgowej Izby Adwokackiej w Gdańsku prowadził tam od r. 1953 wykłady z prawa morskiego dla aplikantów. W l. 1956–64 pracował w Zespole Adwokackim nr 1 w Gdyni. W l. 1956–9 zasiadał w Okręgowej Radzie Adwokackiej w Gdańsku, a w l. 1959–62 był prezesem komisji dyscyplinarnej i wicedziekanem gdańskiej Izby Adwokackiej. Na łamach „Techniki i Gospodarki Morskiej” (1957 nr 11) opublikował artykuł Sytuacja organizacyjno-prawna Polskiego Rejestru Statków. Wraz ze Stanisławem Matysikiem powołał w r. 1957 w Gdyni Polskie Stow. Prawa Morskiego; był jego wieloletnim wiceprezesem, a następnie honorowym prezesem. W l. 1957–9 wchodził w skład pięcioosobowej grupy roboczej powołanej przez Min. Żeglugi; przygotowała ona polski „Kodeks morski”, przyjęty 1 XII 1961 przez Sejm.

S. brał udział w tworzeniu międzynarodowych konwencji morskich, zwłaszcza w zakresie transportu towarów. Przedstawiał te zagadnienia w artykułach publikowanych w „Technice i Gospodarce Morskiej” oraz „Prawie i Życiu”, a także we włoskim „Il Dritto Marittimo”, brytyjskim „Marine Cargo Claims” i belgijskim „European Transport Law”. W r. 1962 został członkiem honorowym International Maritime Committee w Antwerpii. Uczestniczył w delegacjach rządu PRL na konferencje międzynarodowe, był arbitrem Międzynarodowego Sądu Arbitrażowego dla Żeglugi Morskiej i Śródlądowej w Gdyni oraz członkiem Prezydium Sądu Arbitrażowego Międzynarodowego Komitetu Morskiego w Paryżu. W maju 1975 jako pierwszy Polak przewodniczył w Nowym Jorku konferencji zorganizowanej przez Komisję Narodów Zjednoczonych ds. Międzynarodowego Prawa Handlowego (United Nations Commission on International Trade Law). W ramach zajęć zleconych wykładał prawo morskie w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie, a od r. 1970 także w Studium Podyplomowym Inst. Prawa Morskiego Uniw. Gdań. Publikował artykuły o tematyce prawnej i ubezpieczeniowej, m.in. Wypadek „przy pracy” oraz „w drodze do pracy” („Wiad. Ubezpieczeniowe” 1972 nr 5), oraz O przedawnieniu roszczeń regresowych ZUS (tamże 1975 nr 9). W r. 1980 przeszedł na emeryturę, ale nadal pracował jako radca prawny Polskich Linii Oceanicznych, choć już na niepełnym etacie. Był też ekspertem Sejmu w zakresie prawa morskiego; w r. 1986 opracował nowelizację „Kodeksu morskiego”. Zmarł 20 XII 1988 w Gdańsku, został pochowany 27 XII w Warszawie w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim. Był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Krzyżem Zasługi.

S. był dwukrotnie żonaty. W małżeństwie (od r. 1934) z Ireną z Gielgów (1913–2003), bibliotekarką, fotografikiem, autorką wierszy, miał córki: Marię Ewę (ur. 1936), zamężną Zawadzką, lekarkę, oraz Dorotę Annę (ur. 1946), zamężną Mierosławską, tłumaczkę. Powtórnie ożenił się w r. 1968, z Janiną z Tatarkiewiczów (ur. 1930), chirurgiem i anestezjologiem, pracownikiem naukowym Akad. Med. w Gdańsku; adoptował jej syna Marka (ur. 1957), lekarza.

 

Encyklopedia Gdyni, Gdynia 2006; Hoesicka bibliogr. prawn., R. 8: 1937 nr 1/4; Lista adwokatów PRL według stanu na dzień 30 VI 1980, W. 1980 s. 76; Pol. bibliogr. prawn. za l. 1944–88, II, IV, XII–XVI, XVIII, XX; Who is who w Polsce, Zug 2003 II (dot. żon S-ego); Wybrane polskie publikacje z zakresu prawa morskiego i prawa morza (1969–1999), „Prawo Morskie” T. 14: 2000 nr 1 s. 39; – Moszumański Z., Centra wyszkolenia obrony przeciwlotniczej (1921–1939), Pruszków 2003 (fot.); tenże, 1. Pułk Artylerii Przeciwlotniczej imienia Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego. 1920–1939, Pruszków 2005; Szkoła im. Stanisława Staszica w Warszawie 1906–1950, W. 1988; Szkoła realna, gimnazjum i liceum im. Stanisława Staszica w Warszawie w latach 1906–1951. Historia i wspomnienia, W. 1959 s. 58, 72; Szpoper D., Świątek J., Dzieje adwokatury gdańskiej, Gd. 2005; – „Dzien. Bałtycki” 1975 nr 134; „Kur. Morski” 1995 nr 11; „Techn. i Gosp. Morska” 1978 nr 3 s. 153 (fot.); „Wybrzeże” 1986 nr 51 s. 26–8 (fot.); – Nekrologi i wspomnienia pośmiertne: „Dzien. Bałtycki” 1988 nr 298–299, 301, „Palestra” 1989 nr 4 (J. Horbatowska), „Techn. i Gosp. Morska” R. 39: 1989 nr 4; – Arch. Okręgowej Rady Adwokackiej w Gd.: Akta osobowe S-ego; Arch. pol. Rejestru Statków S.A. w Gd.: Akta osobowe S-ego; Arch. Uniw. Warsz.: Kartoteka studentów; – Informacje i mater. córki, Doroty Suchorzewskiej-Mierosławskiej z Sopotu oraz Wojciecha Adamczaka z Gd.

Red.

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Ignacy Jan Paderewski

1860-11-06 - 1941-06-29
kompozytor
 

(Franciszek) Xawery Dunikowski

1875-11-24 - 1964-01-26
rzeźbiarz
 
 

Adam Pawlikowski

1925-11-21 - 1976-01-17
aktor filmowy
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Ludwik Sitowski

1880-03-29 - 1947-11-20
zoolog
 

Katarzyna Stępa

1882-11-12 - 1977-03-31
nauczycielka
 

Augustyn Łosiński

1867-01-08 - 1937-04-30
biskup kielecki
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.