INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Józef Strasburger  

 
 
1859-08-21 - 1924-11-09
Biogram został opublikowany w latach 2006-2007 w XLIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 
Strasburger Józef (1859–1924), chemik, przemysłowiec. Ur. 21 VIII w Warszawie, był synem Edwarda Bogumiła (zob.) i Anny Karoliny z Schützów (1822–1911), bratem Edwarda Adolfa (zob.), Juliana Teofila (zob.) i Karola Ludwika (zob.).
 
Po ukończeniu w r. 1877 ze złotym medalem VI Gimnazjum Męskiego w Warszawie rozpoczął S. studia na Wydz. Chemii Politechn. w Rydze. Należał tam do powstałego jesienią t.r. tajnego studenckiego «kółka Karola Gąssowskiego», a w r. 1879 współorganizował polską korporację akademicką «Arkonia». Działał w «Arkonii» w komisji rozporządzającej funduszem imienia zmarłego w r. 1880 Gąssowskiego oraz pełnił funkcje: komisarza kuchennego, sędziego wewnętrznego i sekretarza zebrań naukowych. Po otrzymaniu w r. 1881 dyplomu inżyniera-chemika kontynuował w l. 1882–4 studia chemiczne na uniw. w Bonn; równocześnie pracował tam w kierowanym przez A. Kekulego laboratorium chemicznym. W r. 1884 obronił na uniw. w Würzburgu dysertację o pochodnych fenolu i fluoru Über einige Phenanthren und Fluorenderivate, za którą otrzymał stopień doktora filozofii w zakresie chemii. Następnie podjął pracę w berlińskiej fabryce barwników Actiengesellschaft für Anilin Fabrikation na stanowisku konsultanta naukowego w zakresie chemii przemysłowej. W r. 1885 poznał w Berlinie Stanisława Kostaneckiego, który zaznajomił go ze swoimi badaniami nad barwnikami. S. szybko zdobył zaufanie zarządu fabryki i już po pół roku został dyrektorem technicznym jej filii w Moskwie. W okresie moskiewskim był czynny w życiu tamtejszej kolonii polskiej, m.in. angażował się w działalność Tow. Dobroczynności.
 
W r. 1910 zrezygnował S. z zajmowanego stanowiska w Moskwie i przeniósł się wraz z rodziną na stałe do Warszawy. W l. 1911–24 był tam członkiem zarządu oraz współwłaścicielem (z Julianem Hennebergiem) fabryki wyrobów platerowanych i brązowych «Bracia Henneberg». Dzięki rozwijaniu sieci własnych sklepów fabrycznych nie tylko w Król. Pol., lecz także w Petersburgu, Moskwie, Kijowie, Tbilisi i Irkucku, przyczynił się do podwojenia w r. 1914 produkcji (do wartości ok. 500 tys. rb.) oraz wzrostu zatrudnienia (do 360 robotników). Był także członkiem zarządu Tow. Akcyjnego Fabryk Chemicznych i Huty Szklanej «Kijewski, Scholtze i Spółka» w Warszawie, w którym jednak ograniczał się głównie do udzielania konsultacji z dziedziny chemii przemysłowej. Włączył się w działalność pracowni chemicznej przy warszawskim Muz. Przemysłu i Rolnictwa i uczestniczył w posiedzeniach działającego od r. 1909 tamtejszego Koła Chemików przy Stow. Techników. Dn. 14 I 1911 brał udział w spotkaniu Koła poświęconemu pamięci Kostaneckiego, o którym opublikował także artykuł Ze wspomnień osobistych o ś.p. Stanisławie Kostaneckim („Chemik Pol.” 1911 nr 4). W r. 1913 został członkiem zarządu Koła Chemików. W r. 1916 współpracował z powołaną na Politechn. Warsz. komisją, mającą opracować program nauczania na pierwszych semestrach tamtejszego Wydz. Chemii. Podczas Nadzwycz. Zjazdu Techników Polskich w Warszawie (12–15 IV 1917) wygłosił referat Warunki rozwoju przemysłu chemicznego; przyczynił się wtedy do uchwalenia wniosku o konieczności powołania specjalnych pracowni chemiczno-technicznych dla potrzeb różnych gałęzi przemysłu. W „Pamiętniku Nadzwyczajnego Zjazdu Techników Polskich w Warszawie w roku 1917” (W. 1917) ogłosił artykuł Przyczyny rozwoju przemysłu chemicznego w Niemczech. W r. 1917 został członkiem powołanej przez Koło Chemików komisji do opracowania projektu szkół zawodowych. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości brał w r. 1919 udział w tworzeniu ustawy patentowej, następnie opiniował dla Min. Przemysłu i Handlu projekty prawodawstwa robotniczego i celnego. Należał do założycieli powstałego t.r. Polskiego Tow. Chemicznego i wszedł w skład jego Rady Naczelnej; w r. 1921 był jednym z wnioskodawców powołania Państw. Rady Chemicznej. Był współzałożycielem Polskiego Związku Przemysłowców Metalowych i od r. 1922 wchodził w skład jego Rady Naczelnej oraz zarządu oddziału warszawskiego. Zmarł 9 XI 1924 w Warszawie, został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim. Pamięć S-a uczczono 4 XII 1925 na posiedzeniu Polskiego Tow. Chemicznego.
 
S. był żonaty (od r. 1896) z Jadwigą Idą Scholtze (ur. 23 XI 1871), córką przemysłowca warszawskiego Wojciecha Aleksandra Scholtze, współwłaściciela produkującej kotły i maszyny parowe firmy «Scholtze, Repphan i Spółka». Miał pięcioro dzieci: Stefana Aleksandra (1900–1903), Jana Adolfa (ur. 1902), Marię Jadwigę (ur. 1904), Zofię Halinę (ur. 1906) i Józefa Juliana (1909–1928), studenta Politechn. Gdań. Bratankami S-a byli Edward Karol Strasburger (zob.) i Henryk Leon Strasburger (zob.).
 
 
 
Fot. w: „Przem. Metalowy” 1924 nr 49 s. 205; – Lista byłych wychowańców VI Gimnazjum Męskiego w Warszawie, W. 1935; Łoza, Rodziny pol., I 151–3, 155; PSB (Henneberg Julian, Kostanecki Stanisław); – Janicki A., Studenci polscy na Politechnice Ryskiej w latach 1862–1918, Gd. 2005 I 178, II 47; Kobzińska K., Organizacje chemików polskich na przełomie XIX i XX w. i ich rola w rozwoju chemii w Polsce, „Kwart. Hist. Nauki i Techn.” R. 35: 1990 nr 4 s. 569, 577, 579–80; Księga pamiątkowa «Arkonii» 1879 – 9 V 1929, W. 1929; Politechnika Warszawska 1915–1925. Księga pamiątkowa, Red. L. Staniewicz, W. 1925; Sroka R., Przemysł fabryczny w Królestwie Polskim w r. 1911, W. 1911 pozycja nr 2106, 4017; – Wspomnienie o 10-letniej działalności Korporacji «Arkonia», Ryga 1889; – „Chemik Pol.” R. 11: 1911 nr 2 s. 70, R. 13: 1913 nr 10 s. 236–7, R. 14: 1914 nr 2 s. 44, nr 6 s. 121, R. 16: 1918 nr 1 s. 143; „Roczniki Chemii” T. 5: 1925 s. 5; – Nekrologi i wspomnienia pośmiertne z r. 1924: „Kur. Warsz.” nr 315–317, „Przem. Metalowy” nr 46 s. 192.
 
                                                                                                                                                                                                                                Zbigniew Pustuła
 
 
 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 

Postaci powiązane

 

Edward Karol Strasburger

1882-02-23 - 1923-12-08 ekonomista
 

Henryk Leon Strasburger

1887-05-28 - 1951-05-02 ekonomista
 
 

Karol Ludwik Strasburger 

1848-11-08 - 1916-12-21 ekonomista
 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Stanisław Mateusz Wyspiański

1869-01-15 - 1907-11-28
poeta
 

Elwiro Michał Andriolli

1836-11-14 - 1893-08-23
rysownik
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Godzimir Mirosław Krzyżański

1907-10-31 - 1965-12-01
matematyk
 

Ludwik Mierosławski

1814-01-17 - 1878-11-22
dowódca powstań
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.